Christendom op Feijenoord is niet vanzelfsprekend. De meeste kerken die er vanaf het einde van de negentiende eeuw zijn gebouwd, zijn inmiddels weer weg. Als ze het bombardement op Rotterdam al hadden overleefd, moesten ze de deuren sluiten toen Nederland ontkerkelijkte in de jaren zestig en zeventig. Toch vind je er al meer dan honderd jaar een protestantse gemeente, rustig te midden van de woeste golven. Een aantal belangrijke momenten uit onze geschiedenis:

1908: ONTSTAAN

De gereformeerden op Feijenoord waren het zat over de onbegaanbare kleidijken naar IJsselmonde te lopen of naar het centrum van Rotterdam te roeien (er waren nog geen bruggen!). Ze bouwden een hulpkerkje op het Noordereiland (Prins Hendrikkade) in 1906 en werden in 1908 een zelfstandige gemeente. Binnenvaartschippers wisten wegens de gunstige ligging aan de Maas de kerk ook te vinden.

1944: SCHEURING

De economisch deprimerende jaren 30 deden de gemeente geen goed. De jaren veertig nog minder. Als de oorlog al niet erg genoeg was, trof in 1944 de kerkelijke strijd die als de Vrijmaking bekend is komen te staan ook de gereformeerde kerk te Rotterdam-Feijenoord. De gemeente raakte sterk verdeeld en een hoop leden, inclusief dominee L. Doekes, verliet de kerk.

1984: VOLHARDEN

VOLHARDEN.
Het hulpkerkje was bedoeld om een paar decennia dienst te doen. Het verbleekte bij de grote kerken van andere christelijke denominaties. Maar in 1984 stond deze hulpkerk als enige nog overeind. Althans, nauwelijks. Er moest een nieuw gebouw komen. In deze tijd van ontkerkelijking was het bouwen van een nieuwe kerk – in Rotterdam nota bene – ongehoord. In geloof zette de gemeente door, en realiseerde de Koningskerk aan de Stieltjesstraat.

Unus Deus, plures amici

God heeft tegen menig verwachting in de oudsher gereformeerde kerk te Feijenoord behouden. Had Hij daarmee een bedoeling? Wij geloven van wel. Onze aanwezigheid in het tegenwoordige hoofdzakelijk islamitische of seculiere Feijenoord is niet toevallig. Daarom willen we de blijde boodschap van genade en vergeving delen met onze buren en alle wijkbewoners bewegen tot het prijzen van onze almachtige, heilige en liefdevolle God.

Lees meer in ons jubileumboek: Vincent Stolk (red.), Unus Deus, Plures Amici. De geschiedenis en de identiteit van de Koningskerk (Rotterdam: Igniter, 2008)